Live Review: Algiers w/ Glass Rebel @ Temple, Αθήνα - Σάββατο 10 Φεβρουαρίου 2018

Φεβρουαρίου 16, 2018


Είναι πολύ φυσιολογικό η ανυπομονησία μου για την πρώτη εμφάνιση των Algiers στην Ελλάδα, να είναι μεγάλη. Άλλωστε το συγκρότημα από την Ατλάντα κυκλοφόρησε πέρσι ένα από τα κορυφαία άλμπουμ του 2017 για αυτό το blog. Μπορείτε να διαβάσετε τη δισκοκριτική του "The Underside Of Power", εδώ. Η αρχή όμως έγινε με το ελληνικό συγκρότημα των Glass Rebel, που αποτέλεσε μια, απροσδόκητα, πολύ θετική έκπληξη. Το μελωδικό 80s indie pop, new wave τους μπορεί να μην ήταν ταιριαστό με τον ήχο του βασικού ονόματος της βραδιάς, αλλά και ήταν κάτι παραπάνω από ευχάριστο και παράλληλα  κατάφερε να κερδίσει την προσοχή του κοινού, αλλά και τις εντυπώσεις.


Τι να πω για τους Algiers; Με λίγα λόγια ήταν απλά εξαιρετικοί! Αλλά ας δούμε τα γεγονότα...
Γεγονός 1ο: Ο Franklin James Fisher είναι φωνάρα. Αλλά αυτό το φανταζόμασταν και από την ερμηνεία του στους δίσκους των Algiers.
Γεγονός 2ο: Πέρα από φωνάρα είναι εξαιρετικός frontman. Ευδιάθετος, κινητικός, σαν να έβλεπες μια μίξη από Hendrix και Prince, ζούσε έντονα το κάθε δευτερόλεπτο πάνω στη σκηνή και κατάφερε να παρασύρει μαεστρικά και τον κόσμο από κάτω.
Γεγονός 3ο: Πρόκειται για μια απόλυτα δεμένη μπάντα. Από τον Matt Tong, που έχει δώσει τα διαπιστευτήριά του ως ο ντράμερ των Bloc Party, και τον κιθαρίστα Lee Tesche, με το δοξάρι του, μέχρι τον θεότρελο πληκτρά / μπασίστα Ryan Mahan. Ο τελευταίος αναπόφευκτα τραβάει τα περισσότερα βλέμματα. Δεν σταμάτησε να χτυπιέται, να χορεύει και στην ουσία να δίνει ένα δικό του σόου...
Αναμενόμενα το σετ τους αποτελούνταν από κομμάτια και από τους δυο δίσκους τους. Από αυτά ξεχώρισαν τα "Walk Like A Panther", "Cry of The Martyrs" και "Irony. Utility. Pretext.". Το πιο εντυπωσιακό όμως στοιχείο τους είναι η ενέργεια που βγάζουν πάνω στη σκηνή, με όλα τα διαφορετικά στοιχεία που παρουσιάζουν τα άλμπουμ τους, με μια επιπρόσθετη δόση θορύβου, να αναδεικνύονται ακόμα περισσότερο ζωντανά. Πολύ φυσιολογικά οι Algiers έκλεισαν την πρώτη τους εμφάνιση στην Ελλάδα με το "The Underside of Power", προσφέροντας συνολικά ένα κορυφαίο live!


Υ.Γ. Πρώτη φορά βρέθηκα στον νέο χώρο του Temple Club, o οποίος μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις. Δεν γνωρίζω αν πρόκειται για το παλιό Kookoo, στο οποίο είχα παρακολουθήσει πριν λίγα χρόνια τους The Twilight Sad. Είναι ένα ιδιαίτερη "ζεστή" συναυλιακή σκηνή, με καλό ήχο που σίγουρα συνέβαλε σε αυτή την εξαιρετική συναυλία που είχαμε τη τύχη να παρακολουθήσουμε. Τέλος με χαρά είδα ότι ο κόσμος ανταποκρίθηκε, και δικαιώθηκε, γεμίζοντας τον χώρο του Temple.

Φωτογραφίες: Gordon Haswell

You Might Also Like

0 Comments